Een tosti met kaas, salami en ketchup is altijd lekker en smaakt op de een of andere manier zo goed als je een dagje naar de sauna gaat.
Tegenwoordig maak ik tosti's vaker met pitabrood. Deze broodjes maak ik wel eens zelf (zie zelfgemaakte pitabroodjes ) maar heb ik ook kant en klaar in de vriezer liggen.
Nu had ik nog witte pitabroodjes liggen, maar liever gebruik in volkoren pita's: lekkerder en gezonder.
Deze pita's zag ik in het boek 'Easy Peasy' staan.
Vorige week waren we uit eten en stond er op de menukaart:
'Soupe à l'oignon Provenҫale gratinée'.
Dat klinkt toch een stuk lekkerder dan Franse uiensoep...
Ik zie dan zo'n mooie soepkop voor me in een bistro in Parijs op een herfstdag.
Je kan het heel romantisch maken, maar het blijft uiensoep. Uiensoep bestel ik nooit als ik uit eten ga, dat kun je net zo goed zelf maken.
Dit recept heb ik een keer tijdens m'n studententijd gekregen en sindsdien maak ik uiensoep op deze manier.
Het geheim is dat je de uien eerst rustig in boter en bruine suiker bruin laat worden.
De port (rode wijn kan ook) is er heerlijk bij, er moet genoeg knoflook en tijm in en aan het einde flink wat zwarte peper.
Ik snijd de uien altijd in halve ringen, dat eet het lekkerst.
In de klassieke Franse uiensoep ligt een stukje stokbrood, waar veel geraspte kaas over gestrooid wordt. De soepkom wordt dan met soep en brood nog een paar minuten in de hete oven of onder de grill gezet, zodat de kaas mooi krokant wordt, en de soepkop gloeiend heet!
Wat onhandig als je de soep lekker op de bank voor de tv wilt opeten. Dan zit je daar met een handdoek om die kom.
En dan dat stukje brood met de kaas. Bijna het lekkerste van de soep; bovenop krokant en de onderkant is lekker zacht. Hoe eet je dat op een normale manier... Je kunt het brood niet makkelijk met je lepel in stukken krijgen, ik knoei altijd.
Het komt er bij mij vaak op neer dat ik eerst het hele broodje uit de soep vis, iets laat afkoelen op m'n lepel en dan in een keer opeet, voordat ik aan de uiensoep begin.
Dat kan anders, toch?
Ja. Snijd van een (oud) stuk boerenbrood grove blokken en maak zelf kaascroutons.
In de vriezer heb ik altijd een paar dikke plakken (desem)brood liggen dat ik voor bruschetta of croutons gebruik.
Het brood rooster je apart in de oven. Je kunt het daarna ook nog inwrijven met een half teentje knoflook. Bestrooi de stukken brood met kaas en bak nogmaals in de oven.
Deze kaascroutons kun je evt. al eerder maken en in een apart schaaltje bij de soep serveren.
Nu kun je afwisselend een hap van je soep nemen en een stuk kaascrouton eten, óf tegelijk! Het eet makkelijker en ik vind het ook lekkerder.
Maak grove kaascroutons, dat ziet er wat robuuster uit.
Een simpele pasta voor door de week: daar kun je niet genoeg recepten van hebben. Deze pasta is ook nog eens gezond door de volkoren spaghetti, de vette vis en de groente.
Een blijvertje!
Het recept kwam ik tegen op de blog van Philippine 'liefdevoorlekkers''.
Afgelopen week kwam ik in de boekhandel en daar lag ie al op me te wachten! Het nieuwe boek van Ottolenghi: 'Plenty more'. Ik wist dat hij binnenkort zou verschijnen, maar wist niet dat hij al in de winkel (voor me klaar) lag. Ik heb het boek meteen gepakt en ben zonder het in te kijken naar de kassa gelopen. Dit boek wil ik sowieso in m'n kookboekenkast hebben staan.
Het boek 'Plenty' is een van mijn favoriete kookboeken en de meeste gerechten heb ik al eens gemaakt. Zo'n boek kan niet makkelijk overtroffen worden door een vervolg.
Ook in dit boek staan alleen maar vegetarische gerechten; veel groente, granen en peulvruchten. Het boek is ingedeeld in hoofdstukken naar bereidingswijze: gestoomd, gehusseld, geprutteld, gesmoord, gegrild, geroosterd, gestampt... etc.
Wat me al snel opviel, toen ik het boek voor het eerst doorbladerde en de ingrediëntenlijsten doorlas, is dat er veel, voor mij, onbekende ingrediënten en gerechten in staan.
Enkele voorbeelden: dakos, gedroogde zeespaghetti, kashk, reshteh-noedels, urad-dal, kasha, manuka-honing, ziti, upma, chana dal, salbitxadasaus, berberisbessen, Thaise srirachasaus, pahi, kabocha-pompoen, crespéou, kuku, batata harra, baigan choka.
De farro, freehek, firik, fregola en Iraanse limoenen waren me al bekend door de vorige boeken van Ottolenghi. In dit boek worden de buna-shimeji-paddenstoelen ook meerdere keren gebruikt.
Wat me verder opviel is dat er heel veel verse koriander wordt gebruikt in de gerechten. Ik heb vandaag in de supermarkt (en bij de groenteboer!) in ons dorp gezegd dat ze zo weinig koriander in het assortiment hebben. De groenteboer vertelde me dat het wel besteld kan worden... Tsja... Dan ga ik wel naar de toko in de stad.
Er staan weer veel lange ingrediëntenlijsten in 'die je niet moeten afschrikken'. Als je een aardige voorraadkast hebt, is dat geen probleem. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen zoveel ingrediënten wil kopen voor een 'eenvoudig' vegetarisch gerecht.
Ik zie er ook gerechten in staat die me niet direct aanspreken, zoals 'auberginekwarktaart' en 'zoetzure prei met geitenkwark en krenten', maar ik weet inmiddels dat je de gerechten van Ottolenghi eerst moet proberen; je wordt vaak verrast door de smaakcombinaties.
Hoe meer ik het boek doorblader en lees, hoe enthousiaster ik word. Dit is weer een boek met nieuwe gerechten. Gerechten die je niet in een ander kookboek tegenkomt.
Ottolenghi-liefhebbers zullen het zonder twijfel aanschaffen (Karin, hup!!).
Vandaag heb ik het eerste gerecht getest: de vijgensalade. Een herfstsalade.
Een makkelijk Ottolenghi gerecht, dat ik wel iets aangepast heb. Wij vonden het een heerlijke salade, alleen was de kaneelsmaak te overheersend. Ook moest ik me inhouden om geen geitenkaas toe te voegen.
Voor morgen staat er een nieuw gerecht uit dit boek in de planning.
Wordt vervolgd...
Zijn er mensen die dit boek ook al hebben gekocht en een gerecht hebben getest?
Deze week had ik het met een collega over bloemkoolrecepten. We hadden beide weinig inspiratie.
Van m'n zusje kreeg ik de tip om dit gerecht eens te proberen: een heerlijke Thaise curry met bloemkool en linzen. Snel en gezond. Je kunt er een hele bloemkool in kwijt en de linzen kun je uit blik gebruiken. Nu hoef ik niet elke week curry te eten, maar dit recept is echt de moeite waard.
Na het maken van de foto heb ik nog een kleine wortel in dunne plakjes toegevoegd. Dat geeft nog wat bite en past er goed bij.
Je kunt extra rode currypasta toevoegen als je van spicy houdt. Dit vonden wij wel genoeg. De rode curry pasta kun je natuurlijk zelf maken, maar voor een snel doordeweeks gerecht heb je ook lekkere kant en klare pasta's.
Het recept komt van de website supersnelgezond.nl. Ik heb nog kokosmelk toegevoegd, zodat je echt een currysaus krijgt. Zonder de kokosmelk vond ik het te droog.
Er staan nog meer snelle, gezonde recepten op deze site die ik eens wil proberen.
Heerlijk vind ik deze schelpjes! Echt een delicatesse. Ik hou ervan om de kokkel uit het schelpje te peuteren en het geluid van de schelpjes als je nog zoekt naar eentje die gevuld is. En als je dan denkt dat ze écht allemaal leeg zijn, dan vind je tóch nog eentje onderin de pan.
Het geheim is: goede olijfolie, veel knoflook en peterselie. Daar maak je bijna alles lekker mee. Je hebt variaties met rode peper, stukjes tomaat, met of zonder witte wijn. Allemaal even lekker.
Een kilo kokkels is genoeg als voorgerecht voor 4 personen of als hoofdgerecht voor 2 personen. Als hoofdgerecht lekker met linguini of risotto. Als voorgerecht met wat stokbrood om in de knoflookolie te dippen.
Omdat ik thuis de enige ben die ze eet, had ik een hele kilo voor mezelf!! Lucky me...
Wij zijn aardappeleters. Gestoomd, gebakken, gepureerd, gefrituurd of in een salade.
Een aardappelsalade is vaak vet, met veel mayonaise of crème fraîche. Best lekker, maar niet zo gezond. Dit makkelijke gerecht uit 'Veg' is fris en heeft toch iets zachts door de eieren. Als onze kippen niet broeden hebben we regelmatig een klein overschot aan eitjes. Leuk om weg te geven, of om in zo'n salade te verwerken!
Lekker bij een bbq of een gebakken of gegrild visje.
Gevulde groenten presenteren zo leuk. Of het nu courgettebootjes zijn, gekleurde paprika's of tomaatjes. De laatste tijd pak ik vaak m'n Spaanse kookboeken uit de kast. Deze paprika's (pimientos rellenos) zijn gevuld met Spaanse rijst, rozijnen, pijnboompitten en peterselie. Een vulling die je ook wel in de Turkse keuken tegen komt.
Ze zijn lauwwarm het lekkerst, koud is ook prima. Wij aten dit als hoofdgerecht met een salade erbij.
Dit recept komt uit het kookboek 'De keuken van Spanje'.
Een Grieks gerechtje uit 'Het kookboek van Ottolenghi'. Zoiets heb ik eerder gemaakt, uit een ander boek, maar dan met wat feta erbij. In het recept worden verse tomaten gebruikt, maar dit kan net zo goed met tomaten uit blik.
Gebruik grote garnalen, lekkere kalamataolijven met pit en breng de tomatensaus goed op smaak met knoflook en Pastis. Wat knapperig vers brood erbij en je hebt een heerlijk voorgerecht!
Afgelopen weekend heb ik een kistje verse vijgen gekocht voor een prikkie. Heerlijk en ze zien er ook zo mooi uit. Vijgen doen me denken aan vakantie in Frankrijk, als je over de markt loopt en je aan beide polsen zoveel plastic tasjes hebt hangen met eten waardoor de striemen in je polsen staan.
Deze salade met vijgen komt uit 'Ottolenghi Het kookboek', daar is ie weer...
In het boek wordt jonge pecorino gebruikt. Ik had een grote rol geitenkaas van 'de Bokkesprong' gekocht.
Geitenkaas en vijgen zijn een heerlijke combinatie. Ik vond de basilicum er goed bij passen. Zorg er trouwens voor dat je rijpe vijgen hebt.
Ik had een dik stuk gerookte zalm gekocht, waarmee ik zalmtartaar wilde maken. Het recept lag al klaar. Maar toen zag ik dit recept met weer een prachtige foto op de blog van Caroline. De dressing alleen leek me al heerlijk. En zalm en avocado eten we ook graag.
Dit is een makkelijk te maken gerechtje. Ontzettend lekker. Een ideaal voorgerecht voor een Aziatisch menu.
