Afgelopen week kwam ik in de boekhandel en daar lag ie al op me te wachten! Het nieuwe boek van Ottolenghi: 'Plenty more'. Ik wist dat hij binnenkort zou verschijnen, maar wist niet dat hij al in de winkel (voor me klaar) lag. Ik heb het boek meteen gepakt en ben zonder het in te kijken naar de kassa gelopen. Dit boek wil ik sowieso in m'n kookboekenkast hebben staan.
Het boek 'Plenty' is een van mijn favoriete kookboeken en de meeste gerechten heb ik al eens gemaakt. Zo'n boek kan niet makkelijk overtroffen worden door een vervolg.
Ook in dit boek staan alleen maar vegetarische gerechten; veel groente, granen en peulvruchten. Het boek is ingedeeld in hoofdstukken naar bereidingswijze: gestoomd, gehusseld, geprutteld, gesmoord, gegrild, geroosterd, gestampt... etc.
Wat me al snel opviel, toen ik het boek voor het eerst doorbladerde en de ingrediëntenlijsten doorlas, is dat er veel, voor mij, onbekende ingrediënten en gerechten in staan.
Enkele voorbeelden: dakos, gedroogde zeespaghetti, kashk, reshteh-noedels, urad-dal, kasha, manuka-honing, ziti, upma, chana dal, salbitxadasaus, berberisbessen, Thaise srirachasaus, pahi, kabocha-pompoen, crespéou, kuku, batata harra, baigan choka.
De farro, freehek, firik, fregola en Iraanse limoenen waren me al bekend door de vorige boeken van Ottolenghi. In dit boek worden de buna-shimeji-paddenstoelen ook meerdere keren gebruikt.
Wat me verder opviel is dat er heel veel verse koriander wordt gebruikt in de gerechten. Ik heb vandaag in de supermarkt (en bij de groenteboer!) in ons dorp gezegd dat ze zo weinig koriander in het assortiment hebben. De groenteboer vertelde me dat het wel besteld kan worden... Tsja... Dan ga ik wel naar de toko in de stad.
Er staan weer veel lange ingrediëntenlijsten in 'die je niet moeten afschrikken'. Als je een aardige voorraadkast hebt, is dat geen probleem. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen zoveel ingrediënten wil kopen voor een 'eenvoudig' vegetarisch gerecht.
Ik zie er ook gerechten in staat die me niet direct aanspreken, zoals 'auberginekwarktaart' en 'zoetzure prei met geitenkwark en krenten', maar ik weet inmiddels dat je de gerechten van Ottolenghi eerst moet proberen; je wordt vaak verrast door de smaakcombinaties.
Hoe meer ik het boek doorblader en lees, hoe enthousiaster ik word. Dit is weer een boek met nieuwe gerechten. Gerechten die je niet in een ander kookboek tegenkomt.
Ottolenghi-liefhebbers zullen het zonder twijfel aanschaffen (Karin, hup!!).
Vandaag heb ik het eerste gerecht getest: de vijgensalade. Een herfstsalade.
Een makkelijk Ottolenghi gerecht, dat ik wel iets aangepast heb. Wij vonden het een heerlijke salade, alleen was de kaneelsmaak te overheersend. Ook moest ik me inhouden om geen geitenkaas toe te voegen.
Voor morgen staat er een nieuw gerecht uit dit boek in de planning.
Wordt vervolgd...
Zijn er mensen die dit boek ook al hebben gekocht en een gerecht hebben getest?
