De afgelopen weken hebben we veel bloedsinaasappels gegeten. Er gaan zeker 2 netjes per week door. Ze zijn lekker om te persen (het lijkt wat op grapefruit) maar ook om mee te koken.
Dit gerecht komt uit het boek 'Jeruzalem' van Ottolenghi (genaamd gebraden kip met clementines en arak). Een boek waar ik nog niet veel uit heb gemaakt. Vreemd, want als ik er door heen blader spreekt eigenlijk alles me aan.
Meestal vind ik warm fruit bij vlees niet snel een succes. Dit is weer een topper. Er gaan veel kruiden door, het sap van de sinaasappel geeft de saus een frisse smaak, de kip is knapperig door het roosteren en dan die heerlijke venkel erbij.
We aten er rijst bij en meer had het ook niet nodig.
In het recept wordt een hele kip in stukken gesneden. Wij aten 6 kipdelen (3 braadstukken en 3 poten). Meestal zijn 2 stukken pp wel genoeg, maar ik was blij dat we nu wat extra hadden. Dit boek ga ik weer vaker uit de kast pakken.
Omdat het een paar uren (of een nacht) in de marinade moet staan, is het makkelijk voor te bereiden. Je hoeft het alleen nog maar in de oven te schuiven. Ideaal als er mensen komen eten.
