Venkel is heerlijk is een salade, dat vergeet ik wel eens. Laatst at ik het nog in een gemengde salade met wortel en appel bij een gebakken visje.
Deze combinatie met linzen en rucola is ook erg lekker.
Het recept komt uit het boek 'Veg'. Ik heb zelf de halloumi nog toegevoegd, maar dat kun je ook weglaten. Niet iedereen houdt van deze kaas, die soms een wat piepend geluid maakt als je erin bijt.
Ik heb voor het eerst echt lekkere aubergines gegeten toen ik voor drie maanden in Istanbul was. In de Turkse keuken wordt veel met aubergine gekookt. Ik wist niet dat er zoveel mogelijkheden waren met aubergine. Toen ik thuis kwam heb ik nog een aubergine-kookboek gekocht, met alleen maar auberginegerechten. Maar de lekkerste gerechten kom je toch tegen in de Turkse kookboeken en de boeken van Ottolenghi niet te vergeten.
Dit recept komt uit 'Veg'.
Bij de visboer zag ik dikke verse sardientjes liggen. De twee klanten voor me kochten ze en ik kon het ook niet laten. Deze sardientjes waren al schoongemaakt.
Het recept komt het 'Het kookboek' van Ottolenghi. Soms kook ik een paar keer per week uit zijn boeken, maar nu was het alweer een tijdje geleden. Dit gerecht heb ik eerder gemaakt en het kreeg toen een 9. Dat had ik niet verwacht toen ik de ingrediëntenlijst zag. Maar zoals bij de meeste recepten van Ottolenghi: de combinatie is super.
Ook lekker met vers gegrilde makreelfilets.
Een simpele cake met fruit in een gekartelde bakvorm en het ziet er uit als een echt taartje!
De ingrediënten heb ik altijd wel in huis, het beslag is vlug gemengd en de cake is snel gebakken. Ideaal voor als je onverwacht bezoek krijgt en nog net tijd hebt om wat lekkers te bakken.
Voor deze cake kun je natuurlijk ook ander fruit gebruiken, zoals pruimen of kersen.
Het recept zag ik op Carolines blog
De laatste tuinbonen uit de vriezer heb ik gebruikt om deze bruschetta te beleggen. Heerlijk met de groene asperges, lente ui en geitenkaas. In de zomer kun je de asperges vervangen door sperzieboontjes. Al denk ik dat dit lekkerder is.
Je kunt de tuinbonen dubbeldoppen (dat ziet er nog mooier groen uit), maar voor de smaak is het niet nodig. Een heerlijke combinatie! En heel geschikt als lunch.
Het recept komt uit 'Veg'. Ik heb het iets aangepast.
Ik eet veel noten, meestal ongezouten en ongebrand. Een handje walnoten of amandelen zijn een gezond snack. Vorige week kocht ik een fles witte port die je gekoeld moet drinken. De wijnhandelaar vertelde dat gerookte, gezouten amandelen er heerlijk bij zijn. Nu had ik een glas rode wijn waar je ze ook prima bij smaken.
Dit recept kwam ik tegen in een Spaans kookboek: 'Cocina Nueva, de nieuwe Spaanse keuken' van Jane Lawson (mooi boek!). Leuk om noten eens zelf te kruiden! Het gerookte paprikapoeder geeft die typische Spaanse smaak.
Deze hoeveelheid is genoeg voor 2-4 personen bij de borrel. Op de foto zie je een halve portie.
Groenteburgers of koekjes zijn een goede manier om je groente binnen te krijgen.
Lekker krokant aan de buitenkant en zacht van binnen. Je kunt hiervoor prima tuinbonen uit de diepvries gebruiken en je hoeft ze niet persé te dubbeldoppen. Dus ze zijn snel gemaakt, als je een keukenmachine gebruikt.
Zonder de yoghurtsaus vind ik het een beetje saai. Ik zou de saus er dan ook zeker bij maken.
Deze burgers zijn goed in te vriezen. Laat ze ontdooien in de koelkast voordat je ze gaat bakken.
Het recept komt van de blog Beginspiration; ik heb het iets aangepast.
Ik vroeg deze week 'wat wil je graag eten vanavond?'
Het antwoord was 'een visstoofpotje met roomsaus en asperges....'
Een echt stoofpotje is het niet geworden, want de vis hoeft maar een paar minuten te garen in de saus. Het is lekker om niet alle vis door de saus te doen, maar ook een paar stukken te bakken in roomboter.
Je kunt variëren met de vis en groente. Met peultjes en broccoli is het ook lekker. Maar voor nu is een combinatie van witte en groene asperges geschikt.
We hebben al aardig veel aardbeien geplukt in eigen tuin. Deze aardbeientaart had ik al een tijdje in gedachten om te maken. Hij ziet eruit als een aardbeienkwarktaart van Dr. Oetker, maaaaar dan zelf gemaakt en veel lekkerder uiteraard.
De aardbeien moet je pureren met suiker en vanillesuiker. Die aardbeienpuree doe je vervolgens door de vulling van Griekse yoghurt en mascarpone en door de aardbeiengelei voor op de taart. Ik dacht eerst: als ik de aardbeien goed pureer met een keukenmachine, dan hoef ik die hele kleine pitjes er vast niet meer uit te zeven. Maar het is maar goed dat ik dat wel gedaan heb, want je ziet en proeft ze duidelijk.
Je kunt voor dit recept ook ander fruit gebruiken, zoals frambozen of mango. Diepvriesfruit is ook prima, aangezien je het fruit toch moet pureren.
Vanaf nu is dit mijn basis 'kwark'taart. De bodem is mooi krokant, de vulling romig en precies stijf genoeg en hij is mooi in punten te snijden.
Het enige dat ik volgende keer anders doe is de vanillesuiker vervangen door vanille-extract. Ik vind vanillesuiker toch wat chemisch smaken.
En ik wil het ook nog eens proberen met alleen Griekse yoghurt of alleen kwark.
Het recept komt van de blog van Philippine: liefdevoorlekkers.nl.
De vriezer moet leeg. Dat denk ik regelmatig. Ik hou ervan om altijd een flinke voorraad in huis te hebben. Vandaag heb ik de laatste kruisbessen uit de tuin verwerkt. Ik had nog een grote zak liggen.
Wij hebben 3 kruisbessenstruiken, maar eigenlijk eten we ze helemaal niet zo vaak. Ik vind ze vooral lekker als ze precies rijp genoeg zijn, zo van de struik.
Tijd om er eens wat mee te bakken.
In Engeland wordt veel met kruisbessen (gooseberry's) gebakken, m.n. rond Pinksteren.
In Engelse bakboeken kom je dan ook altijd wel een recept met kruisbessen tegen. Deze keer heb ik de kruisbessentaart van Janneke Philippi gemaakt, uit haar boek 'Mijn favoriete desserts'.
Deze kruisbessentaart is heel eenvoudig, een soort basistaart. De vulling is friszuur, het deeg goed, maar het blijft een beetje zacht. Ik zal volgende keer kiezen voor een ander deeg dat blind gebakken moet worden en wat krokanter wordt. Dan heb je meer contrast met de zachte vulling.
Kruisbessen zijn lekker met vlierbloesem, met amandelen en crème anglaise. Daar ga ik volgende keer mee experimenteren. Ik heb nog genoeg recepten voor kruisbessentaarten liggen die getest moeten worden.
Vissoep met brood vind ik heerlijk als maaltijd, vooral in het weekend.
Deze soep is makkelijk te maken. Nu heb ik zalm en gamba's gebruikt, maar witvis kan er natuurlijk ook in. Lekker met de wortel en venkel en de romige tomatenbasis.
Je kunt de Pastis weglaten, maar dat maakt het nu juist af, vind ik. Ik doe er eigenlijk liever nog wat meer in dan die ene eetlepel. Proef de soep maar eens zonder en met de pastis...
Het recept komt uit het boek 'Tip Culinair, het beste uit 25 jaar'. Ik heb het iets aangepast.
In ons favoriete restaurantje in Groningen 'Le Marronnier' bestel ik eigenlijk altijd dit voorgerecht. Toen we een paar jaren geleden in Frankrijk op vakantie waren heb ik deze salade ook in meerdere restaurantjes besteld (om te vergelijken). Er wordt dan vaak een lokale geitenkaas gebruikt. Nergens was de salade zo lekker als in Groningen. Met goede geitenkaas en een lekkere dressing met veel olijfolie is dit een simpel voorgerecht dat het altijd goed doet bij geitenkaasliefhebbers (moi). Belangrijk is dat de geitenkaas goed gegrild is aan de buitenkant en warm maar nog niet te zacht van binnen.
Ik zet de kaas op de stukjes stokbrood kort onder de grill in de oven, zodat de kaas warm wordt en het brood knapperig. Daarna gebruik ik een crème brûlée brander om de kaas nog wat verder te branden. Die geur alleen al...
Ik vind zo'n geitenkaasrolletje (Sainte Maure, Machère of kleine chèvre bûche) het lekkerst, omdat je daar dikke stukken van kunt snijden. Van een rolletje snijd ik dan 6 stukken voor 2 personen. Meer kaas dan brood dus.
Als ik ergens ijs koop, dan is het eigenlijk altijd yoghurtijs. Een bolletje is genoeg. Soms koop ik er nog een bolletje frambozenijs bij.
Ik dacht altijd: yoghurtijs is niet zo heel slecht. Maar volle yoghurt met slagroom en suiker.... tsja... Het bevat in elk geval minder calorieën dan roomijs.
Dit recept komt uit het boek 'Ijstijd' van Kees Raat en is heel eenvoudig om te maken als je een ijsmachine hebt. Je kunt het mengsel een dag van te voren maken. Na 30 minuten in de ijsmachine is het klaar.
Naturel vind ik dit ijs het lekkerst. We hadden er nu verse mango en blauwe bessen bij. Lekker zomers en verrukkelijk!
Voor de lunch hadden we vandaag een waldorfsalade met druiven. Lekker met een geroosterd broodje. In de winter maak ik de salade ook wel eens met reepjes knolselderij in plaats van bleekselderij.
Eenpersoons taartjes zien er altijd zo mooi uit. In het boek van Ottolenghi staan heerlijke tartelettes, zoals ze ook wel genoemd worden. Die heb ik ook al eerder gemaakt.
Deze kleine taartjes leken me lekker omdat er pistachenootjes in het deeg worden verwerkt én in de marscarponecrème waarmee ze gevuld worden. En dat gecombineerd met aardbeien (of frambozen): dat kan alleen maar lekker zijn!
Het is handig om bakvormpjes te gebruiken met een losse bodem. Dan kun je de het taartje makkelijk uit de vorm halen.
Ik had nog een klein beetje mascarpone-pistachecrème over. Dat heb ik op een beschuitje gesmeerd en belegd met aardbeien: lekker, net een gebakje!
Dit recept heb ik uit het boekje 'Bistro, de mooiste desserts'. Ik heb het recept iets aangepast
Deze geroosterde aardappeltjes zijn heel makkelijk te maken. De cajun-kruidenmix maakt ze lekker spicy. Al staat in het originele recept nog meer cayennepeper, ik vind dit wel genoeg.
Prima bij een gebakken visje, geroosterd kippetje of een bbq.
Je zou ook een potje cajunkruiden in de supermarkt kunnen kopen, maar het idee van het boek waar dit recept uit komt, is dat je de mix juist zelf maakt.
'Koken met Karin, zónder pakjes en zakjes' is een leuk boek (haar andere boeken ook trouwens) met eenvoudige gerechten die je zonder kant-en-klare ingrediënten/mixen/kruidenpasta's maakt.
Een vriendin vertelde me dat ze deze heerlijke gehaktballetjes had gemaakt uit het boek 'Jeruzalem' van Ottolenghi. Uit dit boek heb ik nog niet veel gerechten gemaakt; tijd om daar verandering in te brengen.
Ik had nog niet eerder gehoord of gelezen over het baharat specerijenmengsel. Dit is een Arabisch specerijenmengsel dat wordt gebruikt om vlees, vis, stoofschotels en verschillende gerechten van peulvruchten en granen te kruiden.
Je kunt het kant-en-klaar kopen of zelf maken in een specerijenmolen of vijzel. Ik heb alle ingrediënten in een specerijenmolen tot poeder gemalen. Zo'n molentje gebruik je niet vaak, maar ik ben toch altijd blij dat ik zoveel apparaten en kookgadgets in de kast heb staan voor het geval dat. Het komt altijd een keer van pas en hoe eerder je het koopt, hoe langer je er plezier van kunt hebben. (Met die gedachte stap ik ook altijd een kookwinkel binnen).
Weer een typisch Ottolenghi gerecht. Veel ingrediënten, het kost wel wat tijd om te maken (ook omdat ik de specerijenmix nog zelf heb gemaakt) en het was ontzettend lekker.
Dus zeker de moeite waard om te maken. De gehaktballetjes zijn heerlijk zacht en gekruid. Zo lekker heb ik ze niet vaak gehad. We hadden een paar balletjes over; ze zijn in de koelkast niet lang veilig.
Deze hoeveelheid zou genoeg kunnen zijn voor 4 personen (20 gehaktballetjes).
Maar zoals wel vaker bij Ottolenghi: met z'n 2en lukt het ook prima.
Gevulde groente ziet er altijd feestelijk uit en het is makkelijk om voor veel mensen te maken. Meestal gebruik ik daarvoor paprika's, courgettes of aubergines. Deze keer is de vulling een vegetarische couscous, maar met gehakt of rijst is ook lekker.
Dit recept zag ik op de blog van Caroline voorbij komen. De vulling is heerlijk: zoet van de abrikozen, zout van de feta, crunchy door de hazelnoten en lekker gekruid. Een recept om te onthouden, vandaar dat ik 'm nu op m'n eigen blog zet. En zoals Caroline ook al zei: als je een dubbele hoeveelheid couscous maakt, heb je de lunch voor de dag erna ook klaar! We hebben deze paprika's gisteren gegeten, dus rara wat eet ik over een paar uurtjes... :)
Een makkelijke pasta; daar kun je niet genoeg recepten van hebben.
Deze voorjaarspasta zag er zo mooi fris uit met de kleur van de chorizo en de groene erwtjes. Binnen een handomdraai staat het eten op tafel. Zorg er wel voor dat je de chorizo mooi knapperig bakt, dat maakt het juist zo lekker.
Het recept is van Donna Hay.
Deze gebakken aardappeltjes met pittige tomatensaus zijn een klassieke Spaanse tapa. Leuk als je verschillende tapas maakt, maar ook als hoofdgerecht met een visje en salade heerlijk. Je kunt de saus zo pittig maken als je wilt door extra chilipeper toe te voegen. Ik vind de smaak van de gerookte paprikapoeder pittig genoeg en heb geen rode peper gebruikt.
Als je saus overhoudt, kun je dit prima invriezen en later door een pastasaus mengen.
Het recept komt uit het boek 'Veg'.
We hebben de laatste rode bietjes uit eigen tuin gegeten (die lagen nog in de vriezer). De nieuwe bietjes voor dit jaar zijn alweer gezaaid.
Al eerder heb ik een bietensalade gemaakt, ook met feta. Deze combinatie met extra sla en amandelen vind ik misschien nog wel lekkerder. Gebruik vooral genoeg van alles: veel feta (zout), veel biet (zoet en zuur door de balsamico) en veel amandel (crunchy).
Wij aten er gegrilde lamskoteletjes bij met knoflook, rozemarijn en weer verse oregano uit de kruidentuin.
Het recept komt uit het boek 'De Free Range Cook' van Annabel Langbein. Ik heb het iets aangepast.
Meestal zijn wij niet zo van de toetjes, maar een panna cotta gaat er altijd in. Het liefst gecombineerd met frambozen. Laatst zag ik dat James Martin in zijn nieuwe programma op de BBC de frambozen door het roommengsel heen deed en er apart kleine zelfgemaakte donuts bij serveerde. Lijkt me heerlijk! Ik heb het meteen op mijn to-cook-list gezet.
Deze kokos pannacotta zag ik op de blog van Philippine (http://liefdevoorlekkers.nl/). Ik was wel benieuwd naar de combinatie met de gemarineerde ananas en de munt. Dat kan haast niet missen.
De smaak van de kokos is heel licht aanwezig. Dus voor degenen die niet gek zijn op kokos: dit kun je best proberen. Ik vond het een heerlijk zomers dessert en heb 'm buiten in de avondzon opgegeten :)
Sinds een paar weken hebben wij kippen: 1 haantje en 4 hennen. Het zijn krielkippen van het ras Sabelpoot. Het zijn echt prachtige beestjes om te zien en ze scharrelen de hele dag wat rond in de tuin. 's Avonds zoeken ze zelf weer hun hok op en gaan ze op stok. Wij hoeven dan alleen het deurtje op slot te doen tegen evt. indringers.
Sinds dag 1 ligt er bijna dagelijks een eitje in het nachthok. Aangezien het kleine eitjes zijn, is dat nog niet voldoende om cakes en taarten mee te bakken. We eten deze eitjes dan ook vooral halfzacht gekookt in een salade of in het weekend bij het ontbijt.
De afgelopen dagen lagen er steeds 3 eitjes in het hok! Kijk, dat gaat de goede kant op. Dan kun je ook eens wat eitjes meegeven aan familie.
De kippen laten overdag duidelijk merken (horen) dat er weer een ei gelegd is. Ze staan dan luid kakelend boven op het trappetje.
Nu we een doos vol eitjes hebben, wordt het tijd om er eens wat anders mee te maken. En aangezien het bijna Pasen is, heb ik een eiersalade gemaakt.
Er zijn allemaal variaties te bedenken voor eiersalade. Ik hou ervan als het ei een beetje grof blijft en er genoeg bieslook in zit. Om het op smaak te brengen gebruik ik Dijon mosterd en een beetje kerriepoeder. Voor de smeuïgheid is een combinatie van mayonaise en crème fraîche lekker. Je kunt ook een van de twee gebruiken of wat yoghurt toevoegen.
In de kruidentuin groeit weer genoeg bieslook en peterselie. Ook hebben we Chinese bieslook, die iets naar knoflook smaakt. Heerlijk bij ei!
Deze eiersalade is genoeg voor 4 personen bij het Paasontbijt. Wij hebben nu 2 grote broodjes belegd, met wat gemengde sla en plakjes ei. Heerlijk! Zoveel beter dan die dunne smurrie van de supermarkt.
Zelfgemaakte bitterballen zijn echt zóveel lekkerder dan die uit de supermarkt. Als je deze hebt geproefd, dan zeg je ook tegen een van Dobben bitterbal 'mwa....'.
Ik moet er wel bij zeggen: het is veel werk, maar wel erg leuk om te doen. Je moet in elk geval 1 of 2 dagen van te voren beginnen. En het lekkerst is natuurlijk als je zelf de bouillon maakt met rundvlees en groente.
Begin op vrijdagavond met het vlees; dan heb je zondagmiddag bij de borrel je eigen bitterbal.
Het recept dat ik hiervoor gebruik is van Holtkamp. Een paar jaar geleden heb ik een workshop kroketten maken gedaan, die werd gegeven door Cees Holtkamp zelf en zijn schoonzoon Nico Meijles (die nu de banketbakkerij in Amsterdam heeft).
We hebben toen garnalenkroketten gemaakt en deze bitterballen en ik was meteen verkocht. Beide maak ik zo nu en dan op verzoek ('Wanneer maak je weer eens garnalenkroketjes??'). Ik maak er thuis altijd iemand heel blij mee.
Deze hoeveelheid was nu genoeg voor 47 bitterballen. Je kunt ze prima een paar weken van te voren maken, voor als je feestje of verjaardag hebt. Dan heb je al een borrelhap klaar.
Mijn ervaring is dat, als je ze niet verstopt in de vriezer, ze die verjaardag nooit halen.
Opeens kan er door de week om half 10 ook best een bitterbal gebakken worden.
Deze keer heb ik een runderriblap gebruikt. In het originele recept wordt mager rosé kalfsvlees gebruikt, dat na 30 minuten rustig koken al gaar is. Belangrijk is dat je een groot stuk vlees gebruikt, aan 1 stuk. Dat kun je daarna mooi in blokjes snijden, als het vlees is afgekoeld.
In principe kun je van een restje stoofvlees ook prima bitterballen maken. Dat heb ik nog nooit geprobeerd, want wij hebben nooit restjes stoofvlees....
Laatst zag ik Kees Raat op televisie: een ijsmaker uit Amsterdam. Hij heeft daar een ijssalon, genaamd Metropolitan. Ik wist dat hij een boek heeft geschreven over het maken van ijs. Het werd tijd dat het ook bij mij in de (kook)boekenkast kwam te staan, dus ik heb het meteen via internet besteld. Liever koop ik boeken in de boekhandel, (even een half uurtje neuzen en bladeren op de kookboekenafdeling) maar je zult net zien dat ik er speciaal voor op pad ga en het boek niet op voorraad is.
Ik moest en zou het boek zo snel mogelijk in m'n bezit krijgen...
Omdat de tijd van de verse rabarber weer is begonnen, is dat het eerste recept dat ik uit het boek heb getest. Heb nog nooit rabarberijs gehad, dus ik was erg nieuwsgierig.
Om sorbetijs te maken heb je minimaal 25 procent fruit of 15 procent citrusfruit nodig. Het is belangrijk dat de verhouding tussen fruit, suiker en water goed is, anders wordt het niet luchtig en heeft het niet de goede structuur.
De recepten in het boek 'Ijstijd' zijn gebaseerd op zelfgemaakt suikerwater. Ook wordt er losgeklopt eiwit aan toegevoegd om het ijs volume, binding en een goede structuur te geven.
Als je, net als ik, liever geen rauw eiwit wilt gebruiken vervang je de helft van de suiker door geleisuiker. Zie het basisrecept voor suikerwater dat hier onder staat.
Naast kristalsuiker wordt ook druivensuiker (=dextrose) in het basisrecept voor suikerwater gebruikt.
Druivensuiker is minder zoet en heeft een vriespunt verlagende werking, waardoor het ijs een zachtere structuur krijgt.
Het suikerwater kun je (evt. in grotere hoeveelheden) al van te voren maken.
Als je het toevoegt aan het fruitmengsel, is het belangrijk dat alles echt goed koud is voordat je het in de ijsmachine tot ijs laat draaien.
Ik heb een 'Le Glacier' van Magimix. Een prima ijsmachine, waarvan ik de bak standaard in de vriezer heb staan, zodat hij direct te gebruiken is.
Een zelfvriezende ijsmachine is natuurlijk handiger en sneller, maar ook veel duurder (en groter en zwaarder!).
Ik maak en eet niet zoveel ijs, dus een zelfvriezende machine zal er (eerst) niet komen.
Het gebeurt nog wel eens dat het ijs na 20-30 minuten draaien nog net niet bevroren genoeg is. Dan kun je het nog prima even in de vriezer zetten voordat je het gaat eten.
Het maken van dit rabarberijs is niet lastig. Wij vonden het heerlijk fris en de structuur is zoals je graag bij sorbetijs wilt: luchtig en zacht. Ook voor mensen die niet zo gek zijn op rabarber is dit een aanrader, dit lust iedereen.
Wij hadden er verse aardbeien bij, een lekkere combinatie.
Als ik weer een recept uit het boek getest heb, zal ik het op de blog zetten. Het boek ziet er prachtig uit, dus ik verwacht over niet al te lange tijd weer ijs te maken. Ik zat aan yoghurtijs te denken. Dat is naast frambozenijs mijn favoriet.
Wordt vervolgd...
