Geroosterde zoete aardappel met pecannoten en ahornsiroop

Zoete aardappel is misschien geroosterd wel het lekkerst. In een stoofgerecht gebruik ik het ook regelmatig, maar de smaak is dan toch minder uitgesproken. Deze salade vind ik verrukkelijk. Het is dan ook niet gek dat het weer een Ottolenghi recept is, uit 'Het kookboek'. Ik zag het recept ook op de blog van Caroline voorbij komen.
De verhoudingen heb ik deze keer iets aangepast. Zo was het een mooie lunch voor in m'n eentje.

Aspergerolletjes met parmaham en ricotta

Met groene asperges kun je alle kanten op. Vooral in een quiche gebruik ik ze vaak. Of gegrild in de grillpan of op de bbq. Deze rolletjes zijn simpel om te maken, de ham wordt lekker krokant en de ricotta is smeuïg en zacht. Een leuk voor- of bijgerecht.

Supersnel en simpel speltbrood

Spelt is al een hele tijd hot. Je ziet overal speltbrood en speltproducten.
Tijd om eens zelf speltbrood te bakken.
In de kookboekenkast heb ik meerdere broodbakboeken staan. Maar er zijn ook veel blogs waarop vaak broodrecepten staan. Mijn favoriet is de blog van Karin. Samen met Evert bakt zij elke week prachtige broden. Als ik een recept van haar blog maak weet ik zeker dat het klopt. Dit recept zag ik op haar blog, maar komt oorspronkelijk van de blog Xandra bakt brood.

In het recept van Xandra wordt alleen speltbloem gebruikt, maar je kunt ook volkoren speltmeel gebruiken of een combinatie.
Het resultaat was een prachtig luchtig brood met een knapperige korst dat echt supermakkelijk is om te maken. Het deeg is heel plakkerig en ik had het gevoel alsof ik een cake aan het maken was. Eigenlijk snap ik niet waarom dit deeg zo makkelijk rijst en gebakken is. Voor speltliefhebbers leuk om te proberen. Hoewel dit een lekker brood is, ben ik er achter gekomen dat ik toch meer van tarwebrood houd.

Omgekeerde luchtige rabarbertaart

Gisteren heb ik meer dan een kilo rabarber uit de moestuin gehaald. Twee porties heb ik in stukjes in de vriezer gedaan, zodat ik de rest van het jaar ook rabarber kan eten.
En ik heb een nieuw rabarberrecept getest. Op de een of andere manier ben ik fan van rabarbertaart, sinds we een moestuin hebben.
Dit recept komt uit het boek 'Donna Hay the Basics'.
Opvallend is dat de rabarber op de bodem van de bakvorm wordt gelegd en het superluchtige beslag er bovenop wordt geschonken. Na het bakken draai je de taart om, net als een tarte tatin, en heb je mooi gekarameliseerde rabarber met een luchtig biscuitgebak eronder dat niet zompig is.
Biscuitgebak is licht en luchtig doordat je lucht in het beslag klopt. De eieren en suiker worden bijna 10 minuten in een KitchenAid opgeklopt tot het mengsel verdriedubbeld is in volume. Voor een goed resultaat kun je de bloem en het bakpoeder ook nog zeven.
Het gebak is net zo zacht als het biscuitgebak van een slagroomtaart van de banketbakker.

Ik vond dit een heerlijk fris en licht gebak. Vaak gaat rabarber door het beslag heen. Nu ligt het bovenop de taart en proef je de smaak nog beter: voor de echte rabarberliefhebber.
In het originele recept wordt minder suiker gebruikt. Zelf vind ik 45 gram suiker op 450 gram rabarber wat te weinig. Het is maar net hoe fris of zuur je het wilt hebben.

Voor meer rabarberrecepten zie hier:
              * Rabarbercake
              * Rabarber met vlierbloesemsiroop
              * Rabarberijs   
              * Rabarber kokoscake
              * Rabarber kwarktaart
              * Rabarbertaart

Pannenkoekjes met pekingeend en hoisinsaus

Als ik in een goed Chinees restaurant Pekingeend op de kaart zie staan, dan kan ik de verleiding meestal niet weerstaan. Heerlijk die knapperige huid en dat zachte vlees met vetrandje. Vooral dat knapperige velletje is zo lekker.
Toen ik een tijdje geleden bij de 'Amazing Oriental' in Groningen inkopen deed heb ik me laten informeren over Pekingeend. Ik heb niet meteen een hele eend meegenomen, maar al geroosterde eend uit de vriezer.

Voor alle informatie moet je natuurlijk op de website www.aziatische-ingredienten.nl kijken. Dat is dé site waar alles over Aziatische ingrediënten te vinden is. Ik kijk regelmatig op deze site en lees elke keer weer nieuwe dingen. Er is nog zoveel te ontdekken en te experimenteren.
Zo las ik ook op de site hoe je zelf een hele pekingeend kunt marineren en ophangen. Ook leuk om een keer te proberen. Daar moet je dan wel op tijd mee beginnen, want een hele Pekingeend kun je alleen bevroren kopen, het duurt even voordat hij ontdooid is, dan moet hij in de marinade nog een tijdje hangen voordat hij de oven in kan. En dan heb je meteen een hele eend die je op moet eten. Dat doe je alleen als je veel eters krijgt die ook van eend houden.
Ik hou er van om veel zelf te maken, maar ik moet eerlijk zeggen dat deze geroosterde Pekingeend uit de vriezer me, voor de eerste keer, prima beviel.
Traditioneel hoort in de pannenkoekjes een zoete bonensaus, maar meestal zie ik het met hoisinsaus geserveerd. Ik heb de saus van Lee Kum Kee gekocht. Een bekend merk en in alle toko's te krijgen. Ik weet niet of de smaak van deze saus de echte hoisinsmaak is, maar wij vonden het erg lekker. Hoisinsaus kun je trouwens ook zelf maken, las ik.

De pannenkoekjes koop je kant-en-klaar bij de toko. Je koopt ze bevroren, net als de eend. Het zijn flinterdunne flensjes gemaakt van tarwebloem, zout en sesamolie.
Je hoeft ze alleen maar op te warmen in een stoommandje of in de magnetron.

De pannenkoekjes zijn heel makkelijk te verwerken, eenvoudig op te rollen en ze plakken goed vast. Bovendien scheuren ze niet snel. Veel makkelijker dan die rijstvelletjes die je voor springrolls gebruikt.

Voor de vulling gebruik je hoisinsaus, komkommer- en lente-uireepjes en in plakjes gesneden knapperige eend. Oprollen en smullen maar!
Twee of drie rolletjes per persoon is genoeg als voorgerecht. Serveer er nog wat extra saus bij om in te dippen.

Kokostaartje van Holtkamp

In het bekende bakboek 'De Banketbakker' van Holtkamp staan veel uitgebreide bakrecepten, maar ook genoeg eenvoudig te maken taartjes. Dit is er een van.
Het beslag is snel gemaakt en het taartje hoeft maar 20 minuten in de oven.
Ik kwam erachter dat ik niet genoeg amandelschaafsel in huis had en heb daarom een deel gehakte blanke amandelen gebruikt. Misschien nog wel lekkerder ook. De binnenkant is nl. zacht en smeuïg, dan mag het bovenop best wel wat crunchy zijn.
Dit is geen taartje met een beetje kokos, maar een échte kokostaart.
De smaak lijkt op kokosmakronen, maar dan lekkerder. Mjam!

Mango-kipsalade van Nigella

Deze zomerse salade stond al een tijdje op m'n lijstje om te maken. Mango, gerookte kip en koriander zijn een goede combi. Door de lente-ui en rode peper krijgt het pit en de limoen maakt het fris. Het voelt heel logisch om deze ingrediënten te mengen. Je kunt de sla ook weglaten, maar zo wordt het wel meer een maaltijd dan een bijgerecht.

Dit (aangepaste) recept is van Nigella Lawson uit 'Voor altijd zomer' en zag ik op de blog van Caroline.

Indonesische runderrendang

Dit is de eerste keer dat ik rendang heb gemaakt. Ik wilde weer wat in de slowcooker maken en dan kom ik meestal uit op rundvlees. We hebben al Franse en Italiaanse stoofgerechten gemaakt in de slowcooker, maar nu dus eens Indonesisch; dat eten we zelden. De eerste vraag is dan: wat is het beste recept?
Als je niet bekend bent met de Indonesische keuken, dan moeten eerst de boeken erop nageslagen worden. En hoewel ik een paar honderd kookboeken heb: ik heb niet een die alleen over deze keuken gaat. Misschien wordt het toch eens tijd om een boek aan te schaffen (die van Lonny?).
Gelukkig zijn er de blogs. Het werd me al snel duidelijk dat er niet één origineel recept is; elke familie maakt dit bekende gerecht weer op een eigen manier (net als wat je zo vaak over de Italiaanse keuken hoort: pasta di mamma smaakt overal anders).

Je hebt makkelijke en uitgebreide versies van rendang. Ik ben met de uitgebreide begonnen (gevonden op de blog van Violet ) wat wil zeggen dat ik eerst naar de toko moest voor ingrediënten die ik niet standaard in huis heb: salambladen, verse koenjit, verse laos en kemirienootjes.

Het maken van de boemboe is het meeste werk, maar dat is met een keukenmachine eigenlijk zo gedaan. Van stoofgerechten maak ik altijd een grote hoeveelheid (helemaal nu ik er speciale ingrediënten voor nodig had). Dit is een recept voor 4-6 personen. De familie kan komen eten, of je vriest een paar porties in voor later door de week.

We aten er rijst, (sajoer)boontjes en komkommersalade bij en voor de liefhebber nog wat sambal.
Wat een heerlijk gerecht! En wat een geluk deze keer dat de familie niet kwam eten ;)

Tomaten-granaatappelsalade

Dit is uiteraard een zomerse tomatensalade. Maar ik zag deze prachtige tomaatjes liggen en had nog een granaatappel. Dan mag het ook wel in de lente, toch?
De oregano in de kruidentuin groeit weer goed, dus de blaadjes kon ik vers plukken.
De dressing is gemaakt met granaatappelmelasse en daar ben ik eigenlijk niet erg fan van. Misschien heb ik een verkeerd merk, want die van mij doet zo aan ranja en snoepjes denken (grenadineranja van vroeger...). Het versterkt de smaak van de granaatappelpitjes goed, toch gebruik ik volgende keer wat minder van deze siroop.
Deze hoeveelheid is voor 2-4 personen. Wij aten de schaal met z'n tweeën leeg en aten er een gegrild visje bij. Een lichte maaltijd dus.

Biefstuk met marsala, paddenstoelen en pasta

Kalfsvlees in marsalasaus is een Italiaanse klassieker. Maar niet overal kun je kalfsvlees kopen, dus je kunt ook voor biefstuk kiezen, zoals ik heb gedaan.
Marsala is een rijpe, sherry-achtige zoete Italiaanse wijn, van Sicilië. Lekker om te drinken bij kaas, maar ook om mee te koken. Het wordt bijvoorbeeld in tiramisu gebruikt.
Met de paddenstoelen en salie is het meer een herfst- dan een voorjaarsgerecht. Maar dat maakt niet uit: het is heerlijk!
Volkoren spaghetti is niet alleen gezonder, de smaak past hier ook heel goed bij.

Dit gerecht kwam ik tegen op de blog van Violet. Ik heb de verhoudingen iets aangepast.

Daslookboter

Aan de rand van onze tuin, in de schaduw onder de bomen, groeien een heleboel daslookplantjes. Een paar vierkante meter wilde knoflook. Je hoeft er niks voor te doen: elk jaar komt dit plantje terug en het breidt zich alleen maar uit. Helaas niet zo snel als zevenblad.
Daslook is familie van de ui, knoflook, prei, sjalot en bieslook: de lookfamilie. Het staat op de lijst van Beschermde planten in Nederland. Een klein beetje plukken in eigen tuin kan geen kwaad denk ik.
Alle onderdelen van dit plantje zijn eetbaar: de bloemen, bladen, steeltjes en ook de knolletjes. De smaak lijkt op knoflook en ui, maar dan wat milder.

Ik heb gelezen dat de smaak van het blad het sterkst is voordat er bloemen aan zitten. Eigenlijk pluk ik het altijd pas als de bloemetjes er al zijn, omdat het me dan pas opvalt dat de daslook er weer is.

Wat kun je in de keuken met daslook doen?
Je kunt er kruidenboter en pesto van maken. Of gebruik het in een salade, soep of saus.
De bloemetjes zijn vooral decoratief in een salade (net als bieslookbloemetjes).
Dit keer een eenvoudig recept voor daslookboter. Een lichtgroene, milde knoflookboter.
Deze boter kun je prima invriezen.

Mango-yoghurtijs

We eten weinig toetjes en ik ben ook geen liefhebber van ijs. Behalve yoghurtijs (met echte slagroom erop).
Dit ijs is op basis van (Griekse) yoghurt. Nou ja, basis, de helft is yoghurt, de helft slagroom. Het klonk mij in elk geval wel fris in de oren.
Vruchten in siroop in blik koop ik zelden, maar ik had nog een blik mango's liggen en wilde daar iets mee maken. In dit recept van Janneke Philippi, uit haar prachtige boek 'Mijn favoriete desserts' komt alles samen. Het zou wel eens een geschikt ijsrecept voor mij kunnen zijn...
De bak van de ijsmachine staat standaard in de vriezer, dus ik kon gelijk aan de slag.

Een makkelijk recept. En na een half uur was het ijs prachtig luchtig en romig tegelijk. De pistachenootjes zijn er ook heerlijk bij. Alleen vonden we het meer yoghurtijs dan mango-ijs. En (dit zeg ik niet snel) er mag best wat meer suiker is. Volgende keer 4 of 5 eetlepels suiker in plaats van 3.
Als je zelf yoghurtijs wilt maken kijk dan hier.

Nieuwe verpakkingsvrije, biologische winkel in Groningen: Opgeweckt Noord!

Meestal blog ik niet over winkels, maar deze nieuwe verpakkingsvrije, biologische winkel in Groningen wil ik graag even noemen. Sinds deze week geopend en meteen al druk bezocht. Je vindt er veel producten uit de regio.

Een origineel concept en het assortiment is veel groter dan ik had verwacht. Uiteraard is er groente en fruit te koop (ook aardperen, verse koenjit...).

Gronings spelt, noten- en zaden.

Oliën en azijnen (maar ook shoyu, tamari en witte balsamico van de tap).

Brood, pesto's, tapenade's en zuivel in vaten en kannen. Kaas (mijn favoriete blauwe geitenkaas Lady's Blue uit Nooitgedacht!) en scamorza kaas en worstjes.

 

Echt een aanwinst voor Groningen en omstreken. Mocht je in de stad zijn: het is zeker een bezoekje waard. Groningen wordt sowieso alleen maar hipper. (Wat doen al die mensen toch in de Randstand vraag ik me af....)

Neem wel een grote tas met kleine tasjes, bakjes en potjes mee. Of koop daar mooie glazen potjes of flesjes die je de volgende keer weer bij kunt vullen.

 

Achterin de winkel kun je ontbijten, lunchen en koffie drinken. Binnenkort maar eens heen om de koffie en gebakjes te testen!

 

 

Zalmsalade voor op toast

Jaren geleden had ik een bijbaantje in een croissanterie. Sommige salades werden kant-en-klaar gekocht, maar deze moesten we altijd zelf maken. Als je weet hoe lekker en makkelijk zelfgemaakte tonijn- en zalmsalade is, dan zal je het niet weer in de supermarkt kopen (bah). Ik kan het me in elk geval niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst zo'n bakje saus met een paar plukjes vis heb gekocht (meer dan 10 jaar geleden). De ingrediënten heb ik altijd in huis, dus voor onverwacht bezoek staat er zo iets op tafel.

Broccolisalade met zoete tahin

 

Als ik een vegetarisch gerecht wil maken pak ik meteen de boeken van Ottolenghi erbij. Het nieuwste boek  'Plenty More' staat vol prachtige foto's en elke keer vallen me weer andere dingen op. Bij Ottolenghi wil ik het liefst de recepten precies volgen, omdat ik weet dat de verhoudingen altijd kloppen en ik ben ook benieuwd hoe hij het bedoeld heeft. Als ik het recept een tweede keer maak kan ik altijd wat aanpassen.
Nu zag ik een salade met broccoletti, haricots verts en peultjes met een zoete sesamsaus met tahin en tamari (=glutenvrije Japanse sojasaus). Ik was benieuwd naar de saus. Ik gebruik regelmatig tahin en ook sojasaus, maar nooit door elkaar. Weer wat ontdekt. Het doet me aan miso denken. In elk geval genoeg umami.
Om het wat simpeler te maken heb ik alleen broccoli gebruikt. We aten er gebakken zalm bij. Omdat het zo lekker was aten we het de dag erna weer. Alleen toen wilde ik wat te snel en was de broccoli nog te nat toen ik de saus erdoor schepte. Het wordt daardoor te waterig en de saus minder geconcentreerd. Laat de broccoli dus goed uitlekken.

PS: Karin: dit is echt een recept voor jullie! t Wordt tijd dat je het boek eens krijgt ;)

Salade met gerookte kip, ananas en bleekselderij

Een salade met een lekkere bite door de noten en de bleekselderij. De combinatie met gerookte kip, ananas en kerrie is super. De reden dat ik deze salade wilde maken is dat er in de dressing mangochutney wordt gebruikt. Ik heb altijd een potje in de koelkast staan, maar ben niet zo creatief om te bedenken wat ik er allemaal mee kan doen.
Kerrie en mangochutney lijken voor elkaar gemaakt. Onthouden dus.
Lekker als lunch met stokbrood. Het lijkt me ook een succes bij een bbq.

Dit recept kwam ik tegen in het tijdschrift 'Arts en Auto', april 2015. De verhoudingen heb ik iets aangepast en ik heb nog koriander toegevoegd. Geen must, maar wel lekker.

Rabarbercake

Vanochtend was de perfecte ochtend om wat te bakken. Ik was al vroeg in de moestuin bezig geweest en zag dat de rabarberplanten weer flink gegroeid waren. Misschien is het nog te vroeg om te oogsten, maar ik kon het niet laten om 3 stengels mee naar binnen te nemen toen het begon te miezeren.
Met dit gure weer is het heerlijk om de oven aan te zetten en wat lekkers te bakken. Het huis ruikt nu naar versgebakken cake met de eerste rabarber uit de tuin.

Het recept komt uit het boek 'Rutger bakt'. Een frisse cake met rabarber, vanille en citroen is toch veel lekkerder dan een gewone cake!

Pissaladière

Een pissaladière is een uientaart met ansjovis uit Nice. Je komt verschillende soorten recepten tegen in de Franse kookboeken. Meestal worden er ook zwarte olijven en tijm gebruikt, soms ook tomaten. De naam komt van het woord pissalat: ansjovispasta. Deze pasta kun je ook in tubes kopen en eventueel over het deeg smeren voordat je de uien erover verdeelt.
Ik leg de hele ansjovisjes liever over de uien in een mooi ruitpatroon. Dan proef je ze beter en het staat ook veel mooier.
Zo'n tube ansjovispasta is wel makkelijk, maar je kunt net zo goed een ansjovisje uit een potje halen als je een wilt gebruiken als smaakmaker in bijvoorbeeld een saus. Een potje ansjovis in olie staat bij mij standaard in de koelkast. En als je niet veel nodig hebt voor een gerecht, dan is het makkelijker om een potje te gebruiken in plaats van een blikje.

Het was me onduidelijk welk deeg ik moest gebruiken. Korstdeeg of brooddeeg? In het bekende naslagwerk over de Franse keuken van Julia Child wordt korstdeeg zonder ei gebruikt. Dat recept heb ik deze keer aangehouden. Eerder heb ik brooddeeg gebruikt en ik herinner me dat het toen net een harde pizza was (vast verkeerd gebakken).

Dit is heerlijke hartige taart: de korst is wat kruimelig, de uien zacht en zoet en de ansjovis en olijven zout en hartig. Bij een quiche heb je vaak een vulling met room en eieren. Deze vulling bestaat vooral uit ui (en dat is groente!) dus minder vet en dus kun je gerust 2 stukken eten :).

Aardappelsalade met ei, radijs en dille

De winterstop is voorbij: de kippen leggen weer eieren!
Een goede timing, zo voor de Paasdagen. Tijd om weer gerechten te maken met ei. Nu is dit niet echt een eigerecht, maar een aardappelsalade met ei is wel erg lekker voor Pasen. Zeker met gebakken zalm erbij.
De 'dressing' is een soort tartaarsaus, met kappertjes, ansjovis en dille. Die kun je als saus ook goed apart bij de vis serveren.

Daube Provencale (Franse runderstoof uit de slowcooker)

De slowcooker is hier een groot succes. Je kunt stoofgerechten natuurlijk prima in een stoofpan op het vuur of in de oven maken. En ik vind het altijd mooi om te zien als mijn grote zwarte Creusetpan op het vuur staat. Maar bij de slowcooker hoef je niet thuis te blijven, de temperatuur blijft constant en je hebt er geen omkijken naar. Het resultaat is tot nu toe altijd super: het vlees wordt heerlijk zacht en mals. Net of zijn de smaken meer geconcentreerd.

Deze keer een Franse runderstoof met rode wijn, kaneel, kruidnagel, Provençaalse kruiden en wortel. Met een boeuf en daube (runderstoof) kun je naar hartenlust variëren. Met spek, tomatenpuree, venkel, courgette, sinaasappelschil etc.
Deze versie vonden we verrukkelijk. Misschien wel lekkerder dan boeuf bourguignon...
ja echt! Het is ook nog eens minder werk om te maken.
Eerst wilde ik de kaneel en kruidnagel weglaten, maar het is juist lekker met.
Gebruik rundvlees met een beetje vet, zoals riblappen. En kies voor een volle rode wijn zoals Cotes du Rhône of Corbières.

Wij aten het een keer met aardappelen en boontjes en een keer met rijst. Als de saus maar goed in kan trekken. 'Het is verrukkelijk' hoorde ik een paar keer zeggen aan de andere kant van de tafel... dat zegt genoeg :) Dit moet ik vaker maken.

Quiche met artisjokken, salami en olijven

Wat lekker op een pizza is, is vast ook lekker in een quiche, las ik op de blog
'violetkookt'. Ik heb het recept iets aangepast. Het is heerlijk met een groene salade als lunch of avondeten.
Voeg niet teveel zout toe, want de vulling is al zout genoeg.

Geroosterde bloemkool met tomaat, dille en kappertjes

Weer een vegetarisch gerecht van Ottolenghi. Dit soort dingen eet ik meestal alleen, want niet iedereen houdt van deze smaken. In elk geval niet zo vaak als ik het zou willen eten.
Bloemkool eten we meestal op z'n Hollands met gekookte aardappelen en jus.
Deze bloemkool wordt maar 3 minuten gekookt en daarna gekoeld en geroosterd in een grillpan. Het blijft lekker knapperig en je proeft echt bloemkool. De pittige dressing met mosterd en knoflook maakt de bloemkool minder saai. En dille in zo'n salade geeft het een extra Ottolenghi smaak.
Ik at er een gegrild haantje bij. Een eigen haantje dat de dag ervoor nog in onze tuin scharrelde. Biologischer en meer scharrel kun je het niet krijgen toch.

In de Ottolenghiboeken staan nog meer salades met bloemkool. Ik krijg er nu al weer zin in.

Wortelkoekjes met harissayoghurt

In groentekoekjes kun je allerlei soorten groenten kwijt. Ottolenghi heeft zijn boeken er vol mee staan. Zijn zoete aardappelkoekjes vind ik verrukkelijk en heb ik al eerder op de blog gezet.
Ik koop elke week een bak wortels en wilde daar ook eens koekjes mee maken. De wortel wordt gemengd met kikkererwten (lekker en gezond) en veel kruiden.
Belangrijk is wel om ze goed op te laten stijven in de koelkast, want ze vallen anders makkelijk uit elkaar tijdens het bakken.

Harissa koop je bij de Marokkaanse of Turkse winkel. Je kunt het eventueel vervangen door sambal. Chilisaus kan denk ik ook wel. Het geeft de frisse yoghurtdip wat pit. En dan dat hebben de wortelkoekjes ook wel nodig.

Dit recept zag ik op de blog van Caroline en komt uit Delicious januari 2013.
Deze hoeveelheid is genoeg als hoofdgerecht voor 2 personen, of als voorgerecht voor 4 personen. Serveer er nog een salade bij en je hebt weer een heerlijke vegetarische maaltijd.

Tomatenfeta taart

Met een hartige taart maak je iedereen blij. Doe mij maar een quiche met kaas erin in plaats van zoet gebak. Je kunt voor het deeg bladerdeeg of deeg voor hartige taart uit het vriesvak halen, maar zelfgemaakt deeg is veel lekkerder en makkelijk om te maken.  Je kunt bovendien variëren met kruiden in het deeg. De knapperige korst is minstens zo belangrijk als de vulling. Helemaal als je vulling eenvoudig is zoals deze taart met tomaat, feta en basilicum.
Deze korst is heerlijk knapperig en je proeft de Parmezaanse kaas goed.

Dit recept zag ik op de blog Beginspiration.

Ingrediënten
Hartige taartdeeg
120 gram bloem
60 gram roomboter
20 gram Parmezaanse kaas, geraspt
snuf zout
1 ei

350 gram cherrytomaatjes, gehalveerd
150 gram feta, in blokjes
2 eetl basilicum, grof gesneden
2 eieren
200 ml room
2 teentjes knoflook
peper en zout

Bereiding
Meng voor het deeg de bloem, roomboter, Parmezaanse kaas en zout met je vingers in een kom tot het een kruimelig deeg is. Voeg het ei toe en kneed tot je een samenhangend deeg hebt. Dit kan ook in een foodprocessor.

Beboter een bakvorm met een diameter van 24cm. Rol het deeg uit tot het in de vorm past en duw het goed in de hoeken en tegen de randen. Zet ongeveer 20 minuten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg een vel bakpapier of aluminiumfolie over het deeg, druk het dicht tegen de taartvorm aan en strooi daarin je blindbak vulling (gedroogde bonen of eventueel speciale keramische balletjes). Bak daarna 15 minuten blind. Verwijder het bakpapier en de blindbakvulling. Bak nog 5 minuten of tot het deeg lichtbruin wordt aan de zijkant.

Meng de tomaatjes met de feta en basilicum in een kom. Schep dit in de vorm.
Meng daarna in dezelfde kom de room, eieren, knoflook en peper en zout. Schenk dit over de vulling.
Bak de taart 30 minuten op 190 graden tot het ei gestold is en de bovenkant mooi gekleurd is. Haal uit de oven en laat iets afkoelen.
Lauwwarm het lekkerst, met een groene salade.

Stoofpeertjes uit de slowcooker

Het kan nog net: we eten voor de laatste keer stoofpeertjes. Deze keer heb ik ze niet gewoon in de pan gemaakt, maar in mijn nieuwe slowcooker! Jawel, ik heb er een, en wat is ie mooi! Een prachtig zwart glimmende binnenpan waarin de gerechten op twee standen kunnen worden gestoofd. Heel simpel: low en high, en daarnaast nog een wamhoudstand.
Deze pan heeft een inhoud van 5,7 liter, zodat je grote porties kunt maken. Ik ben er helemaal weg van. Voor 8-10 personen een stoofpot maken is nu easy peasy. Je zet de pan aan en kunt er gerust bij weg lopen. Koken terwijl je niet thuis bent.

Je kunt de peren heel laten of in parten snijden. Ik kies liever voor het eerste, omdat je ze dan alleen hoeft te schillen en niet het klokhuis eruit hoeft te halen. Het staat bovendien ook veel mooier, een peertje met steeltje op bord.

Stoofperen kun je prima invriezen. Ik maak dus altijd een pan vol.